Dag 15 Super Ford en Universal Studios

Vanmorgen vroeg om 07:00 uur uur is John gelijk gaan bellen met Alamo (autoverhuur) om het probleem met de auto op te lossen.Na een half uurtje aan de telefoon te hebben gehangen is hij in de taxi gestapt om naar Downtown Disney te gaan. Daar komt een soort wegenwacht (roadservice)naar de auto om de auto te openen.Je moet eerst bellen met ze en vervolgens krijg je binnen 15 minuten een telefoontje met de tijd wanneer ze bij je auto zijn.Vervolgens bellen ze nog een keertje om te vragen of het echt wel nodig is.10 minuten later krijg je een telefoontje van de computer met de vraag hoe de service was en of je wel helemaal happy bent ? Misschien later als de auto ingeleverd is en als de sleutel werkt .Het service gerichtte systeem van de US (gelukkig was ik thuis want anders hadden we al deze telefoontjes gemist).
De man van de wegenwacht kwam ondertussen bij John aan om de auto te openen.Eerst creeert hij ruimte tussen sponning en raam met een soort plastic schuifje, plaatst er vervolgens een ballonnetje tussen en blaast deze op. Vervolgens probeerde hij de knop in te drukken van de automatische vergrendeling om de auto te openen maar deze werkte ook niet meer. Daarna even een nieuw haakje uit zijn wagen met een oogje eraan om en legt deze als een minilasso om het vergrendelingsknopje en trekt hem omhoog. Dit alles binnen 2 minuten !Volgens deze man is hij veel op pad om deze auto’s open te maken met een identiek probleem. Gek dat ze die dan niet terugroepen naar de fabriek want iets klopt er dan toch niet!Daar moet je ook niet te veel bij nadenken, je wagen is zo weg als ze willen. Vervolgens is hij naar Alamo – Disney gereden en daar stond een rij van wel twintig mensen te wachten. Grrrrr … dit geintje heeft al veel te veel kostbare vakantietijd gekost.Gelukkig werd hij door een dame van Alamo uit de rij gehaald en mocht hij weer een Dodge ( Nitro) uitkiezen maar dan een maatje groter ... nou nee, bedankt maar daar zit hetzelfde soort afstandsbediening bij en wij hebben er wel genoeg problemen mee gehad.

Nu zien wij al vanaf dag 1 een hele mooie Ford rondrijden hier in Orlando en dat is het nieuwe model voor 2010. Echt een super-super -super mooie auto en we hebben op de parkeerplaatsen al vaak staan kijken hoe mooi deze wel niet is.John zou John niet zijn als hij het dan ook voor elkaar krijgt om deze auto mee te nemen en vol trots komt hij de oprit opgereden.
Vervolgens vraag ik hem waar de huisdeursleutel is gebleven? Die hadden we toch van de autosleutels afgehaald?

Oeps ... die was weer aan de sleutelbos vastgemaakt en ingeleverd bij Alamo.
Kon hij WEER terug naar Alamo. Zo heb je van die dagen dat je maar beter in bed kan blijven liggen.Daar aangekomen werd hij alweer door dezelfde dame opgewacht die de sleutel al van de bos af had gehaald. De auto was ondertussen al weg voor reparatie.Met de mededeling, "Praise the lord that I saw your key"!, waar John vervolgens hartelijk om moest lachen en werd er afscheid van elkaar genomen.

Daarna hebben we een boterhammetje gegeten en onze tassen gepakt om naar Universal te gaan.We hebben passen die14 dagen geldig zijn en we wilde het andere park, Universal Studios gaan bekijken.Ondertussen liep de temperatuur alweer aardig op.Bij Universal aangekomen missen we Tim zijn entreepasje. Grrrrr, het is echt zo’n dag!Moeten we dan echt weer terug rijden naar ons huis ? 30 miles heen en ook weer terug :0(
John naar Guest service gelopen om te kijken of ze iets voor ons konden betekenen.
De dame achter het loket was zeer meewerkend (wat we ook niet anders gewend zijn aan deze kant van het water).Zij vertelde dat ze moest bellen met Duitsland om te veriferen of wij de tickets daar inderdaad hadden aangekocht.Door middel van een serienummer konden we dan binnenkomen.
Maar Engeland was al gesloten.Vervolgens heeft ze naar Engeland gebeld en daar waren ze nog wel aanwezig. Gelukkig! Na een klein half uurtje konden we toch het park in gaan.

Wat ons wel meteen opviel dat het in de weekenden  toch aanzienlijk drukker is in de parken dan doordeweeks.Niet dat het extreem is hoor want de wachttijden zijn dan gemiddeld 10 tot 15 minuten ( dus wij klagen niet hoor).Tim wilde eerst naar de Playground van Curious George. Waar hij heerlijk in het water heeft zitten spelen en dat was wel heel goed met deze hitte.Ook wel lekker voor ons want onder de bomen daar hebben ze ventilators staan met waterdamp.
Vervolgens zijn we in E.T. gegaan. Nou is dit voor mij de 3de keer dat ik in dit park kom en ik was nog nooit in E.T. geweest.Wat een superleuke attractie is dit zeg. Op je fietsje mee door het bos en dan naar E.T’s wereld. Echt jeugdsentiment!Als we weer thuis zijn zullen we deze film weer eens een keer gaan kijken want dat is alweer heel lang geleden.

Het hele park is al aangekleed voor de Halloween Horror Nights XX (20)  waar John volgende week ook naar toe zal gaan.Ziet er behoorlijk scary uit in daglicht.Zeker als je weet dat op die avond uit alle hoeken en gaten griezels en creeps zullen verschijnen.Mij niet gezien hoor sinds mijn zwangerschap hebben mijn hormonen ervoor gezorgd dat ik dit niet meer wil/kan zien maar John vind dit helemaal geweldig.Hij is in 1993 (!) geweest en wilde dit heel graag nog een keer meemaken.

Daarna  ons rondje vervolgd in het park en bij Jaws hadden ze een heel leuk winkeltje met jurkjes en daar heb ik een heel lekker dun zomerjurkje gescoord. In welk pretpark in NL kun je nou kleding shoppen ? Helemaal goed.

Daarna naar het snoepwinkeltje wat iets verder ligt om Frogs te scoren. Dit is caramel met pecannoten en daaroverheen chocolade. Gelijk genoeg calorieën voor een week ongeveer binnen maar zooo lekker.

Ondertussen begon aan de overkant de Beetlejuice Rockshow en daar zijn we naar binnen gegaan.Blijft leuk en grappig vooral Beetlejuice heeft hele leuke grappen over beroemdheden en mensen in het publiek.

Hierna doorgelopen naar The Mummy,  waar een wachtrij was van ... niets !
John kon zo doorlopen in de singlerider-line en instappen.

Ondertussen zaten Tim en ik lekker op een bankje uit te rusten. Er was een lekker windje gaan waaien.Tim wilde nog heel graag nog 'n keer naar het waterfestijn van het aapje dus daarna toegelopen.Shirt en schoenen uit en spelen maar.Ook konden we daar met de characters op de foto.
Naast dit speelgedeelte ligt een kleine achtbaan van Woody Woodpecker en toen we daar langs liepen wilde zoonlief erin !????? Dat laten we niet voorbij gaan . Wij staan nog steeds een beetje versteld van het lef wat hij af en toe heeft.Toen hij hieruit kwam stond er een grijns op zijn smoeltje maar bekende hij wel dat deze baan heeeeeel hard ging! Ondertussen was het al 18:00 uur en het park ging sluiten.

Buiten het park hebben we een ijsje genomen van de top 10. Dipping Dots, dit zijn kleine gekleurde balletjes waterijs. Heel verfrissend en weer een ijsje minder op onze lijst.Op de terugweg nog "even" langs de Pr1me Outlet.We waren er toch al bijna :0)
Levi’s broeken geruild en nieuwe gymschoenen (New Balance, omgerekend 14 Euro) voor Tim gekocht.
Lekker een bordje rijst met kip gegeten in de foodcourt en op naar huis.

Het was ondertussen alweer 22:00 uur dus echt wel bedtijd voor onze kul en ook voor ons !

Morgen uitrusten  en het plan is om morgen in ieder geval Illuminations te gaan kijken in Epcot.