Dag 14 Disney's Typhoon Lagoon + Tim's verjaardagscadeau

Foto's volgen nog ... John heeft 't veel te druk met vakantievieren :0)

Vandaag maar weer eens een dagje lekker zwemmen en ’n beetje relaxen in Disney’s Typhoon Lagoon.De weersvoorspellingen zijn zonnig met een (zeer) kleine kans op een buitje.Dus goed weer voor een dagje pret in het water.

Oeps ... benzine bijna op.Even naar de 7-11(benzinepomp / supermarkt) en let op de prijs.Bereken zelf maar wat de benzine hier kost.Een Gallon is ongeveer 3.6 liter.

Eerst even een zwemvestje halen voor Tim zodat hij zelf kan zwemmen … zoals hij het noemt :0) Zodra we terug van vakantie komen gaat hij pas op zwemles maar hij vind zelf dat hij al heel goed kan zwemmen!

Plekje gezocht bij de boemgolf (Twee jaar geleden door Tim deze naam gegeven aan dit grote zwembad van Disney in ’t midden van dit waterpark) en we zijn er klaar voor.Tim wil eerst gelijk de boemgolf in.

 Dit is dus een heel groot surf - zwembad waar ze hele grote golven op kunnen wekken. Nou die zijn echt heel hoog je slaat een paar meter naar achteren als hij je goed raakt.Wij zagen daar een jongen vanuit het diepste gedeelte van het bad helemaal naar het ondiepe surfen op zijn eigen lijf en die was echt binnen 5 – 6 seconden terug in het ondiepe gedeelte.Wij hebben ons laten vertellen hoe het werkt. Als ze de golven willen opwekken, surfgolf … 1X per drie minuten, golfslag continue en met variatie dan duwen ze dit water met hele grote hydraulische schuiven richting het zwembad .Door de kracht van de golf hoor je dus ook een soort BOEM geluid waarna je iedereen hoort gillen want dan komt me er toch een geweld aan.

 

We hebben daarna verschillende glijbanen uitgeprobeerd en het kindergedeelte ontdekt.

Vervolgens een rondje park rond ’t park op een band met de Lazy River. Altijd leuk om te doen.Tim zwemt lekker mee want in een bandje hangen is te eentonig sinds hij een zwemvest heeft ontdekt waar hij mee kan drijven.

Daarna hebben we de familieband gedaan en Tim vond deze zo leuk dat hij nog een keer wilde gaan. Oke, wij zijn de beroerste niet , dus hup nog een keer naar boven.Vervolgens was het tijd om op te drogen en aan te gaan kleden.

Eerst naar huis gereden om te douchen en op naar Hooters om te gaan eten.Wilden we de vorige vakantie al gaan doen maar niets van gekomen.Druk, druk, druk.

Eerst naar Disney’s Alamo gereden want we hebben iedere keer problemen met de sleutel van onze auto. De batterij was eerst het probleem dus die hadden we vervangen met wat batterijen van de Walmart maar dat werkte maar voor even.Je kunt dan uit het plastic omhulsel wel een sleutel trekken maar als je de deur dan met de sleutel openmaakt gaat het alarm af en die stopt pas op het moment dat je de auto start. Heel erg onhandig en op Disney parkeerplaatsen rijdt er vaak direct een security wagen op ons af (ze denken dat we de auto stelen of zo … op zich niet zo vreemd).Dus bij Alamo de auto omgeruild voor dezelfde, alleen een ander kleurtje.

Wij naar Hooters om te eten. Ik moet zeggen dat het niet echt mijn ding is daar. Er zat een heel luidruchtig baseballteam binnen en vooral heel veel Engelse gezelligheidsdieren (zullen we maar zeggen). Het eten is ook niet echt bijzonder maar de dames waren mooi (volgens de kenner bij ons aan tafel).

Daar bij de auto aangekomen reageerde ook deze afstandsbediening niet direct maar dat schoven we af op het merk auto.

Vervolgens zijn we naar Downtown Disney gereden om Tim zijn verjaardagscadeau te laten maken.Er is daar een nieuwe zaak gekomen die Ridemakerz heet. Hier kun je een radiografische auto op maat laten maken en John was hier al binnen geweest om te kijken en vond ’t een heel leuk concept. Wij hebben Tim mee naar binnen genomen om te kijken hoe hij erop reageerde en het ging alleen maar van “ Wauw, mooi, die kan echt rijden”! Dus toen John hem vroeg of hij deze voor zijn verjaardag wilde was het antwoord … JAAA!Dus de mannen alles uitzoeken. Je koopt eerst een body van een auto, dat is al een opgave want er staan er aardig wat.

Vervolgens kies je banden en wieldoppen die je mooi vind (er hangen er ongeveer zestig).

Dan kun je naar een balie waar je het radiografische gedeelte laat inbouwen.Je kunt er ook voor kiezen om dit niet te doen maar dat is natuurlijk lang niet zo leuk.

Dan heb je de keuze nog voor knalpijpen, stickers andere geluiden, lichtjes onder de wagen, chroom, onderdelen etc., etc.Toen we die keuze allemaal hadden gemaakt zijn we naar het bouwstation gelopen waar een man voor Tim de auto in elkaar zetten.Natuurlijk op zijn Amerikaans met zang, dans en een hoop (leuke) onzin. Wat echt grappig was want Tim werd met de minuut meer verlegen. Hij was zo onder de indruk van deze man.De man zetten een timer aan en samen met Tim moest er zo snel mogelijk geklokt worden om de auto in elkaar te zetten.Je had dat smoeltje moeten zien, zo trots en blij.Alleen dat was al goud waard!
Ook word zijn "ride" natuurlijk gepimpt en gepoetst !

Vervolgens nog even een paar winkeltjes binnen gelopen van Disney. Ze hebben hier een hele grote winkel van de nieuwe rage van Disney, Vinylmation. Dit zijn poppetjes in de vorm van Mickey maar die kunnen op allerlei manieren opgeschilderd zijn dus als een Toy Story figuur,Christmastheme, parkridetheme, maak je eigen Vinylmation en nog 1001 andere opties.Leuk om eens te zien maar absoluut geen item om te gaan verzamelen voor ons. Maar er zijn mensen genoeg die ze wel sparen want er zijn er al duizenden van.

Rond 21:30 uur besloten om op ’t gemakkie naar huis te gaan omdat we morgen weer een (drukke) vakantiedag hebben.

Bij de auto aangekomen kregen we deze echter niet open ! Hetzelfde probleem als met de eerste Dodge Journey ! Na diverse rondjes om de auto te hebben gelopen en op de afstandbediening hebben gedrukt wilde John de sleutel uit het hoesje halen en wat blijkt ………………… er zat helemaal geen (reserve-hand) sleutel in!Grrr … ik zal maar niet schrijven wat er allemaal gezegd werd maar dat was niet veel goeds voor onze “vrienden” van Alamo.Nu hadden we gelukkig nog een batterij bij van de vorige auto (dus al enigszins voorbereid op de techniek van onze “nieuwe” Dodge) .Als je geen batterijen bij hebt kun je immers niets meer maar om de sleutel open te maken hadden we helaas geen gereedschap bij.Dus terug naar de Ridemakerz want die hadden zeker gereedschap in huis. Daar het batterijtje verwisseld maar helaas … ook dit werkte niet. Daar sta je dan :0(

Wij naar een taxi gelopen om ons naar Alamo te laten brengen.Alleen waren deze maar tot 19:00 uur s’avonds open. Dan maar door naar huis, want opgelost kregen we het op dit tijdstip toch niet meer.Thuis aangekomen wilde John Tim nog laten zien hoe hard zijn auto kan racen. De straat op met die wagen en vol gas over de weg laten racen. Tim kwaad joh! Papa die auto mag niet buiten want dan word hij vies………….Tja papa, kleine jongens worden groot! Wel heel cool met echt brandende voor en achterlichten plus groene neon onderverlichting.Hier wat daglicht foto's van zijn "ride".Way to go, Tim !

Morgen ’t vervolg van ons grote autoverhaal die nu alleen staat te wezen op de grote parkeerplaats bij Down Town Disney en als ’t lukt naar Universal Studios.Lopen is te ver dus we zullen zien !