Dag 25 Afscheid van de US via Washington duurde langer dan gedacht !

Vanmorgen om half acht opgestaan. Eerst even lekker gedoucht en daarna hebben we de laatste koffer gesloten.Het past allemaal net.
Wij zijn heel benieuwd of we moeten bijbetalen want onze koffers hebben overgewicht en  natuurlijk een stuk handbagage teveel.
Bij de luchthaven aangekomen eerst naar  Alamo om een klacht weg te leggen i.v.m.  de pech die we met de auto hebben gehad en we krijgen kortingsbonnen ($150) voor de volgende vakantie mee.Volgende punt op de agenda ... het gevreesde inchecken van de koffers.Gelukkig treffen we een hele vriendelijke oudere Nederlandse man (uit Indonesie) die onze koffers incheckt.Hij maakt gezellig een praatje in het Nederlands en verteld ons dat hij al 10 jaar in Florida woont.Hij is gepensioneerd architect is maar is toch hier aan het werk ? Dit is voor mij ieder jaar weer een cultuurschok om te zien dat mensen op oudere leeftijd (68+) hier nog gewoon dit werk staan te doen. Ik kan er met mijn pet niet bij en heb altijd ontzettend veel medelijden met deze mensen.

Hij meld dat we flink overgewicht hebben maar laat ons daar mooi mee wegkomen! Wat wij natuurlijk enorm waarderen.

Daarna nog even op de luchthaven de Kennedy Space Center Store in voor een magazine van de laatste shuttle vluchten en mooie pin.De allerlaatste Starbuck koffie word ook gescoord (denken we). Dat word afkicken ! Vervolgens gaan we gemakkelijk en deze keer zonder extra controle door de douane en  zitten eigenlijk al vrij snel in het vliegtuig.De reis naar Washinghton verloopt zonder problemen en we staan binnen anderhalf uur al op onze tussenbestemmingEenmaal op de luchthaven aangekomen komen we in gesprek met twee medeforumers.We zaten zelfs naast elkaar in het vliegtuig. Eventjes gezellig een praatje gemaakt en toen naar het informatiebord gelopen om te kijken waar onze gate is.
Onze vlucht staat er niet op ? Vreemd want de forummer’s vlogen op dezelfde tijd maar dan naar Amsterdam en deze staat er wel op.

OK, niets aan de hand.We gaan het even vragen bij een United medewerker in die geeft ons de juiste gate door.Eenmaal daar aangekomen zien we op het bord staan Airtraffic control 1.00 AM  ... ?
Tja, hoe zat het ook al weer PM  en AM .Oeps,  dat is 01.00 uur VANNACHT i.p.v. 17.26 uur !!!!
Nogmaals nagevraagd wat er aan de hand is en er bleek  in Brussel op de luchthaven een 24 uurs staking aan de gang te zijn van de luchtverkeersleiding ! GREAT … waarom net als wij naar huis willen.
Wat nu te doen ? Een optie om op de luchthaven te wachten was er voor ons niet.Het was inmiddels avond en Tim begon al aardig moe te worden dus dat ging het niet worden.John zag gelijk de kans schoon om naar Washington D.C. te rijden en daar de toerist uit te gaan hangen of Obama ff de hand te schudden.

Eerst onze handbagage in een kluis te gooien en we gaan. We hadden immers negen uur de tijd.
Maar toen hij ging navragen of er kluisjes waren op de luchthaven bleek dit sinds de aanslagen niet meer mogelijk te zijn.OK, geen probleem,  dan boeken we een goedkope hotelkamer en gooien de tassen daar neer en nemen een taxi naar D.C.

Maar toen we buiten bij de taxi navraag deden over hoelang we moesten rijden en wat de kosten waren bleek dit toch gecomliceerder te zijn dan gedacht.Het was spits en de reis heen en terugreis zou ongeveer $200 bedragen naast de hotelkamer voor onze tassen. Wel heel veel voor een uurtje of drie sightseeing.Tim zijn wandelwagen was ook al doorgeboekt naar Brussel dus die hadden we ook niet tot onze beschikking.

Dus dan maar lekker een kamer boeken en voor de t.v. hangen. Altijd beter dan op de luchthaven te blijven.Zo gezegd zo gedaan. We lopen naar de grotre taxistandplaats toen we ineens vanuit een taxibus horen roepen, "Heee Bergen op Zoom en Gemert , wat doen jullie nou hier ???" Waren het de mensen uit Berlicum die we in Kissimmee hadden gesproken bij een restaurant ( Longhorn). Dit is dan toch ook toevallig dat je elkaar dan in Washingthon per ongeluk weer tegenkomt.
Na even gekletst te hebben nemen we een taxi naar de Marriot op de luchthaven.We vertellen dat we een kamer willen hebben voor een paar uurtjes ivm vertraging en we krijgen te horen dat het ons $215 gaat kosten ... slik.Ja, zegt (Hollandse)John ... we blijven maar maximaal 8 uurtjes dus kan het niet wat goedkoper?Ok,  vooruit,  voor $ 169 mag je de kamer een paar uurtjes hebben.John zou John niet zijn als hij toch nog een keer probeert te onderhandelen en na overleg met de manager krijgen we de kamer voor $99.Dat is nou weer het leuke van Amerika, je kunt onderhandelen over kamerprijzen. Nadat we de spullen op de kamer hebben gelegd zijn we terug naar de lobby gelopen omdat we daar een Starbucks (voordeel bij een nadeel) hadden gezien.

Lekker een bakje koffie genomen en Tim een ijsje. We hebben daarna een uurtje buiten gezeten in een heerlijke temperatuur op het terras.Toen we teruggingen naar onze kamer hebben we nog fruit en drinken gekocht om op de kamer op te eten/drinken.Ik ben mijn reisverslagen gaan maken maar de vermoeidheid zorgde ervoor dat ik niet echt alles goed kon opschrijven.Dus even lekker met Tim in bad gezeten en voor de tv gaan liggen.

De tv gaf aan dat er een enorme tropische storm op weg was naar Orlando was en dat dit een serieuze was. Nou, dan zijn we precies op tijd vertrokken.

Nadat we 15 afleveringen van de Bugkiller (tv-marathon) hadden gezien viel Tim in slaap (het was ondertussen 22.15 uur). Wij hebben de spulletjes weer allemaal ingepakt en nog even geld gepind voor de volgende vakantie want de dollar is echt goedkoop $1,384.Vervolgens hebben we Tim wakker gemaakt en zijn we weer vertrokken richting de luchthaven.

Daar ging het inchecken lekker rustig en normaal omdat het uitgestorven was op de gehele luchthaven en na 40 minuten wachten konden we eindelijk ons vliegtuig in.Eenmaal in het vliegtuig kon ik mijn ogen amper openhouden en doezelde ik wat weg. Toen we eenmaal in de lucht zaten ben ik een bank opgeschoven om daar lekker te gaan liggen. Echter, echt slapen is me niet meer gelukt.Ik was helemaal over mijn slaap heen.

John is samen met Tim blijven zitten en Tim is na wat mopperen omdat we hem natuurlijk uit zijn slaap hadden gehaald lekker tegen John aan in slaap gevallen en we hebben hem toen we landen wakker moeten maken.Ook John had lekker even een paar uurtjes geslapen en om 14:30 uur  (40 minuten eerder voor deze vlucht) maar wel 10 uur later dan gepland  zijn we geland op Brussel waar vrij snel de koffers eraan kwamen en we gewoon door de douane konden lopen.

Onze Bergse taxi stond al op ons te wachten.Op naar huis !

Na 40 minuten rijden stonden we weer thuis binnen. Om te voorkomen dat ik als een blok in slaap zou vallen ben ik gelijk de koffers gaan uitpakken en opruimen. Ik miste echter nogal wat kleding en 5 december cadeautjes dus nog eens kijken ... door de vermoeidheid een koffer te weinig van de band gehaald.Die stond nog in Brussel ! Af en toe zit het mee ...
John meteen gaan bellen maar we kregen ze niet meer te pakken.De volgende ochtend om 08.30 uur werden we al gebeld vanuit Zaventem dat onze koffer was gevonden en wanneer we deze wilden komen ophalen ! Gelukkig, al onze spullen terecht.

Eind goed, al goed. We kijken terug op weer een fantastische vakantie en gaan nu in overleg wanneer we weer terug gaan want nu moeten we ons houden aan de schoolvakantie.Tot volgend jaar en bedankt voor 't volgen van onze log en de leuke reacties ! de ontbrekende foto's van de laatste dagen worden er nog bij geplaatst.